Το αντιθετο της ασφαλειας, δεν ειναι η ανασφαλεια, αλλα η ελευθερια. Ο ανθρωπινος νους, επιθυμωντας να αποκτησει ασφαλεια, δεν καταφερνει παρα να δημιουργησει ορια, με τα οποια στη συνεχεια συγκρουεται διαρκως. Η τεχνη της μαθησης, εμπεριεχει τη διαδικασια της διαρκους ανασφαλειας για το τι θα συμβει στο αμεσο μελλον.
Η θεληση επισης, αποτελει σημαντικη ανθρωπινη ταση, αλλα η φαντασια και η περιεργεια ειναι παντοτε πιο ισχυρες. Η ανθρωπινη περιεργεια, στο επιπεδο της βιολογικης συνειδητοτητας, ειναι πιο δυνατη κι απο την αγαπη. Αυτο σημαινει οτι καποιος ειναι ετοιμος ανα πασα στιγμη να μετακινησει τον εαυτο του μακρια απο καθε εννοια ασφαλειας, ακομα κι αν χρειαστει να αλλαξει ριζικα τη ζωη του. Αυτη ακριβως η διαδικασια αποτελει τη νομοσυνη της εξελιξης - η αποκτηση συνειδητοτητας δεν ειναι εφικτη χωρις την περιεργεια και τη μαθηση.
Η δημιουργικοτητα ειναι το συμπτωμα της περιεργειας , παροτι ο νους του ανθρωπου προτιμα να αγκιστρωνεται στο παρελθον ή να εστιαζει στις αδυναμιες, αναζητωντας ασφαλεια ή σταθεροτητα μεσα απο την ιδεα οτι ειναι " καποιος " , να αποκτησει ταυτοτητα, να νοιωσει ασφαλης γνωριζοντας τον εαυτο του.
Τελικα ο ανθρωπινος νους βρισκεται σε ενα διαρκη αγωνα, σχετικα με το πως θα αντιληφθει τη συνθετη και αντικρουομενη φυση του. Αυτο το παραδοξο συμβαινει επειδη δεν μπορει να εξετασει τον ιδιο του τον εαυτο. Η διαδικασια αυτη συντελειται οταν ο ανθρωπος αλλαξει πραγματικα, δηλαδη οταν απελευθερωθει και μεταμορφωθει μεσα απο τη διευρυνση της συνειδητοτητας του. Σε αυτη την περιπτωση ο ανθρωπος αποκταει επιγνωση οτι εχει αλλαξει, μονο αφου εχει ηδη συντελεστει η αλλαγη, και ακομα και τοτε , δεν την αντιλαμβανεται αμεσα, αλλα μονο μεσω των αντιδρασεων που θα του μεταφερθουν απο το περιβαλλον του. Αν ο ανθρωπος ειχε επιγνωση της μεταμορφωσης του κατα τη διαρκεια της διαδικασιας, τοτε περισσοτερη απο τη μιση ενεργεια θα ειχε απορροφηθει απο αυτη την επιγνωση, περιοριζοντας ετσι την ιδια διαδικασια. Γι' αυτο μην περιμενετε να εχετε επιγνωση των αλλαγων, οταν σας συμβαινουν, εφ'οσον καμια αλλαγη δεν ειναι εφικτη οταν την επιθυμειτε διακαως και εχετε συνεχως στραμμενη την προσοχη σας στο ποτε και πως θα συμβει. Ο ανθρωπινος νους αδυνατει να δει την πραγματικη εννοια του χρονου, οσο λειτουργει εξουσιαστικα στην ανθρωπινη συνειδητοτητα, εμμενει απλως στην προσπαθεια να μαθει πως μπορει να διευκολυνει την αλλαγη του ατομου,
Η ελευθερια ειναι η πυλη της αλλαγης. Οταν απελευθερωθουμε απο ολες τις περιοριστικες εικονες που εχουμε δημιουργησει για τον εαυτο μας, απο την επιθυμια για δυναμη και εξουσια,αλλα και απο ολες τις ηθικολογιες και τις αξιες για το πως θα επρεπε να ειμαστε, τοτε θα νοιωθουμε ασφαλεις γιατι θα μπορουμε να διακρινουμε μεταξυ ψευδαισθησης και πραγματικοτητας. Τα πρεπει δεν μπορουν ποτε να περιγραψουν το συνολο της πραγματικοτητας. Απελευθερωθειτε, μεταμορφωθειτε, αλλαξτε και γινετε αυτοι που ειστε πραγματικα, γινετε ο αληθινος ακεραιος εαυτος σας.!!!
Η θεληση επισης, αποτελει σημαντικη ανθρωπινη ταση, αλλα η φαντασια και η περιεργεια ειναι παντοτε πιο ισχυρες. Η ανθρωπινη περιεργεια, στο επιπεδο της βιολογικης συνειδητοτητας, ειναι πιο δυνατη κι απο την αγαπη. Αυτο σημαινει οτι καποιος ειναι ετοιμος ανα πασα στιγμη να μετακινησει τον εαυτο του μακρια απο καθε εννοια ασφαλειας, ακομα κι αν χρειαστει να αλλαξει ριζικα τη ζωη του. Αυτη ακριβως η διαδικασια αποτελει τη νομοσυνη της εξελιξης - η αποκτηση συνειδητοτητας δεν ειναι εφικτη χωρις την περιεργεια και τη μαθηση.
Η δημιουργικοτητα ειναι το συμπτωμα της περιεργειας , παροτι ο νους του ανθρωπου προτιμα να αγκιστρωνεται στο παρελθον ή να εστιαζει στις αδυναμιες, αναζητωντας ασφαλεια ή σταθεροτητα μεσα απο την ιδεα οτι ειναι " καποιος " , να αποκτησει ταυτοτητα, να νοιωσει ασφαλης γνωριζοντας τον εαυτο του.
Τελικα ο ανθρωπινος νους βρισκεται σε ενα διαρκη αγωνα, σχετικα με το πως θα αντιληφθει τη συνθετη και αντικρουομενη φυση του. Αυτο το παραδοξο συμβαινει επειδη δεν μπορει να εξετασει τον ιδιο του τον εαυτο. Η διαδικασια αυτη συντελειται οταν ο ανθρωπος αλλαξει πραγματικα, δηλαδη οταν απελευθερωθει και μεταμορφωθει μεσα απο τη διευρυνση της συνειδητοτητας του. Σε αυτη την περιπτωση ο ανθρωπος αποκταει επιγνωση οτι εχει αλλαξει, μονο αφου εχει ηδη συντελεστει η αλλαγη, και ακομα και τοτε , δεν την αντιλαμβανεται αμεσα, αλλα μονο μεσω των αντιδρασεων που θα του μεταφερθουν απο το περιβαλλον του. Αν ο ανθρωπος ειχε επιγνωση της μεταμορφωσης του κατα τη διαρκεια της διαδικασιας, τοτε περισσοτερη απο τη μιση ενεργεια θα ειχε απορροφηθει απο αυτη την επιγνωση, περιοριζοντας ετσι την ιδια διαδικασια. Γι' αυτο μην περιμενετε να εχετε επιγνωση των αλλαγων, οταν σας συμβαινουν, εφ'οσον καμια αλλαγη δεν ειναι εφικτη οταν την επιθυμειτε διακαως και εχετε συνεχως στραμμενη την προσοχη σας στο ποτε και πως θα συμβει. Ο ανθρωπινος νους αδυνατει να δει την πραγματικη εννοια του χρονου, οσο λειτουργει εξουσιαστικα στην ανθρωπινη συνειδητοτητα, εμμενει απλως στην προσπαθεια να μαθει πως μπορει να διευκολυνει την αλλαγη του ατομου,
Η ελευθερια ειναι η πυλη της αλλαγης. Οταν απελευθερωθουμε απο ολες τις περιοριστικες εικονες που εχουμε δημιουργησει για τον εαυτο μας, απο την επιθυμια για δυναμη και εξουσια,αλλα και απο ολες τις ηθικολογιες και τις αξιες για το πως θα επρεπε να ειμαστε, τοτε θα νοιωθουμε ασφαλεις γιατι θα μπορουμε να διακρινουμε μεταξυ ψευδαισθησης και πραγματικοτητας. Τα πρεπει δεν μπορουν ποτε να περιγραψουν το συνολο της πραγματικοτητας. Απελευθερωθειτε, μεταμορφωθειτε, αλλαξτε και γινετε αυτοι που ειστε πραγματικα, γινετε ο αληθινος ακεραιος εαυτος σας.!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου