Η νεα ταξη πραγματων και η διαμορφωση ενος Νεου Κοσμου , για να ευδοκιμησει, προϋποθετει την στηριξη πανω στην συνεργασια. Συνεργασια ειναι μια λεξη με δυο ορους : εργασια, ο κυριος ορος και συν, ο προσδιοριστικος. Εργασια σημαινει χρησιμη ή αναγκαια δραση. Συν σημαινει μαζι. Συνεργασια , επομενως, σημαινει : κοινη δραση σε χρησιμο εργο. Και οι δυο οροι της λεξης εχουν συμπαντικη αναγωγη.
Η εργασια, η χρησιμη ή αναγκαια δραση, ειναι ο τροπος με τον οποιο χτιζεται και συντηρειται ο Κοσμος. Ο Κοσμος δεν ειναι παρα ενεργεια. Η λεξη εν-εργεια σημαινει εσωτερικη ή εμφυτη κινητικοτητα. Η κινηση του Κοσμου ειναι ακαταπαυστη, ατερμονη, πανταχου παρουσα. Γιατι κινηση σημαινει ζωη. Οπου κινηση εκει και ζωη. Αν η κινηση σταματουσε εστω και μια στιγμη , ο Κοσμος θα κατερρεε. Αν ο Κοσμος λοιπον, ειναι κινηση , τοτε η αδρανεια , που αντιστεκεται στην ιδια τη βαση της Ζωης και στρεφεται εναντιον της, θεωρειται αποσυνθεση. Ειναι προτιμοτερη η λανθασμενη πραξη, απο την απραξια. Γιατι οποιος δρα λανθασμενα, μπορει καποια στιγμη να αλλαξει τη δραση του. Ο αδρανης ομως αποσυντιθεται.
Η λεξη συν, ο αλλος ορος της λεξης συνεργασια, σημαινει ενοτητα και αλληλουχια. Αυτη ειναι πραγματικα η φυση του Κοσμου : αμοιβαιοτητα. Το Συμπαν, το συνολικο αθροισμα της ζωης, ειναι η Ζωη και οι ζωες : η καθολικη, παμπεριεκτικη Ζωη και οι απειραριθμες μικροτερες ζωες που εμπεριεχει.. Το Συμπαν ειναι ενα συμπλεγμα δυναμεων που αλληλοεπιδρουν και αλληλοσυνδεονται.
Ετσι, μεσα στον Κοσμο, υπαρχει αεναη ανταλλαγη, ενα ατελειωτο δουναι και λαβειν : ενος πεδιου με αλλα πεδια, ενος πλανητη με αλλους πλανητες, ενος βασιλειου με αλλα βασιλεια, ενος ατομου με αλλα ατομα. Η αμοιβαιοτητα ειναι η οδος της ζωης.
Ο ανθρωπος, ως μερος της συμπαντικης αλληλουχιας, οφειλει να ακολουθει αυτη την Κοσμικη Νομοτελεια. Οχι απλως να εργαζεται, αλλα να συνεργαζεται. Και ως νοημων οντοτητα, οφειλει να το κανει αυτο συνειδητα. Οφειλει να επιβεβαιωνει την ενωμενη εργασια για το Ανωτερο Κοινο Καλο.
Η συνεργασια εξασφαλιζει την ισχυ της ενωμενης προσπαθειας, τη μεγιστοποιηση του αποτελεσματος, την αμοιβαια συμπληρωματικοτητα και μαζι τη χαρα της συμμετοχης.
Στη νεα ταξη πραγματων, η συνεργασια θα επιβεβαιωθει ως τροπος ζωης. Και η μεταξυ των ανθρωπων συνεργασια δεν θα ειναι απλως συμπτωματικη και αναγκαστικη, αλλα καθολικη και συνειδητη. Οι ανθρωποι θα εργαζονται ομαδικα σε ολες τις εκφρασεις της δημιουργικης και καθημερινης ενασχολησης. Θα καθοριζονται οι στοχοι μιας ομαδας , στους οποιους θα αποβλεπει η κοινη προσπαθεια. Ετσι ο ομαδικος σκοπος θα ειναι ενωτικος παραγων για ολα τα μελη. Αυτο ομως δεν αρκει. Απαραιτητη προϋποθεση, ειναι να εξασφαλιστει η αρμονικη συνυπαρξη των μελων. Η αναγκαια αρμονια επιτυγχανεται μεσα απο την ομοιοτητα κραδασμου, που σημαινει συνειδησιακη συγγενεια και παρομοιο συνειδησιακο επιπεδο. Σημαινει ενεργειακη εναρμονιση και γενικοτερη ψυχικη συγγενεια.
Ετσι λοιπον, ολοι οι ανθρωποι θα συμμετεχουν σε ομαδικη δραστηριοτητα με ευρυ φασμα : επιστημονικη, καλλιτεχνικη, μορφωτικη, πνευματικη και οποιασδηποτε φυσεως που ειναι ανταξια της ανθρωπινης υποστασης. Για την επιτυχημενη λειτουργια μιας τετοιας ομαδας, προαπαιτουνται ορισμενες συνθηκες : Πρωτον, ενας προκαθορισμενος κοινος στοχος, στον οποιο η Γνωση θα εχει κυριαρχο ρολο. Δευτερον, εργασια για την πραγματωση του στοχου. Τριτον, ενα πλαισιο κοινα αποδεκτων κανονων. Τεταρτον, ενας ρυθμος, δηλαδη τακτα διαστηματα εργασιας, συσκεψεων κλπ. Πεμπτον , αρμονια των μελων.
Επιπροσθετως, η επιτυχης συνεργασια πηγαζει απο αμοιβαια εμπιστοσυνη και εκτιμηση. Απο ζηλο για το κοινο εργο. Απο σταθεροτητα προσπαθειας και διαθεσης.
Ζωτικης και ουσιαστικης σημασιας, ειναι η αναγκη υπαρξης ενος κεντρικου εστιακου σημειου, δηλαδη ενος προσωπου κοινης αποδοχης, που θα ειναι ο συντονιστης του ομαδικου εργου. Ενα τετοιο προσωπο, θα ειναι κατ' αναγκην, αυτο που γνωριζει περισσοτερα. Η ιδια η ζωη διδασκει, πως κανενος ειδους σχηματισμος , δεν μπορει να υπαρξει χωρις εστιακο πυρηνα.
Η διαμορφωμενες νεες συνθηκες, καλουν τη Γυναικα στην πρωτη γραμμη αυτης της εξελικτικης πορειας. Να γινει η συντονιστρια του ομαδικου εργου, ο κεντρικος εστιακος πυρηνας. Να πρωτοστατησει στα μεγαλα εργα της ανατασης του Πνευματος. Ειναι γεγονος οτι η ποιοτητα του πολιτισμου μιας κοινωνιας, κρινεται απο τον τροπο που η κοινωνια συμπεριφερεται προς τη γυναικα.
Η πτωση της ανθρωποτητας αρχισε με την καταρρακωση της αξιοπρεπειας, τον εκφυλισμο , τον υποβιβασμο σε ευτελεις ρολους , τον εξευτελισμο και την ταπεινωση της Θηλυκης Αρχης.
Ηρθε ο καιρος για το θαυμαστο πεπρωμενο της Γυναικας. Αυτη που ειναι εκπροσωπος του λεπτοφυους, αυτη που ειναι εκπροσωπος της καρδιας, αυτη που ειναι εκπροσωπος της Φυσης, μελλεται να ανυψωσει πνευματικα την πεσμενη ανθρωπινη υπαρξη και να την συντονισει για νεες θαυμαστες ομαδικες δραστηριοτητες. Αυτη μελλεται να ενοποιησει τους δυο Κοσμους, τον ορατο και τον αορατο. Αυτη μελλεται να φτασει στα υψιστα πνευματικα επιτευγματα, γιατι η καρδια ειναι ο πιο ισχυρος κοσμικος μαγνητης. Ναι , ο Νεος Κοσμος θα θεμελιωθει πανω στη σκεψη που πηγαζει απο την καρδια.
Η Γυναικα, ως εκπροσωπος του Ωραιου, θα πρωτοστατησει στη δομηση της Ομορφιας - του ωραιου Νεου Κοσμου. Η εξισωση της με τον ανδρα θα επιτευχθει, οχι με τη συμμετοχη της στην αγριοτητα του πολεμου, οχι με τη μιμηση ανδρικων βαρβαροτητων, οχι με την ενασχοληση της σε βαρια χειρωνακτικη εργασια,, αλλα με τη μορφωση, με την αναληψη θεσεων και ευθυνων, με τη δημιουργικη εργασια, με την πνευματικοποιηση της, που βασικα συνισταται στην αεναη προσπαθεια αυτοτελειοποιησης και πανω απ' ολα, με τη συμβολη της στην ομαδικη αρμονικη συνεργασια. Και οπωσδηποτε, δεν θα εξομοιωθει με τον ανδρα, αλλα θα μεινει στη θηλυκη φυση στην οποια την εταξε η Δημιουργια, μενοντας τρυφερη , συντροφικη, στοργικη, ποιοτητες που πηγαζουν απο την καρδια.
Ειναι ωρα η Γυναικα να συνειδητοποιησει την υψηλη της Αρχη και την μεγαλη ευθυνη που απορρεει απο αυτην και το αιτημα των καιρων, και να αγωνιστει με ολες της τις δυναμεις για την ανθρωπινη αξιοπρεπεια και για την Ομορφια σε ολες τις εκφανσεις του βιου. Ετσι θα ανυψωσει το γενικο επιπεδο της ζωης. Η Γυναικα καλειται στην πρωτη γραμμη του πυρος : τον αγωνα για ενα καλυτερο κοσμο, ενωμενο, ομαδικα δραστηριοποιημενο. Καλειται να γινει εμπνευστρια ωραιων και υψηλων πραξεων. Ισοτιμη συνεργατρια του ανδρα προς την ομορφη Γνωση. Πρωτεργατρια για την πνευματικοποιηση και την εξυγιανση της ανθρωποτητας. Πρεπει πρωτα απ' ολα να αλλαξει τον εαυτο της. Να τον εξυψωσει ηθικα, διανοητικα, πνευματικα. Για να μπορεσει στη συνεχεια να υφανει το Πεπρωμενο της : να συμμετασχει ενεργα , δυναμικα, υπευθυνα και συνειδητα στην ομαδικη αρμονικη συνεργασια για ενα Νεο Κοσμο που στηριζεται στην Αμοιβαιοτητα, στην Ενοτητα και στην Αγαπη !
Με αισιοδοξια
ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΘΗ
Η εργασια, η χρησιμη ή αναγκαια δραση, ειναι ο τροπος με τον οποιο χτιζεται και συντηρειται ο Κοσμος. Ο Κοσμος δεν ειναι παρα ενεργεια. Η λεξη εν-εργεια σημαινει εσωτερικη ή εμφυτη κινητικοτητα. Η κινηση του Κοσμου ειναι ακαταπαυστη, ατερμονη, πανταχου παρουσα. Γιατι κινηση σημαινει ζωη. Οπου κινηση εκει και ζωη. Αν η κινηση σταματουσε εστω και μια στιγμη , ο Κοσμος θα κατερρεε. Αν ο Κοσμος λοιπον, ειναι κινηση , τοτε η αδρανεια , που αντιστεκεται στην ιδια τη βαση της Ζωης και στρεφεται εναντιον της, θεωρειται αποσυνθεση. Ειναι προτιμοτερη η λανθασμενη πραξη, απο την απραξια. Γιατι οποιος δρα λανθασμενα, μπορει καποια στιγμη να αλλαξει τη δραση του. Ο αδρανης ομως αποσυντιθεται.
Η λεξη συν, ο αλλος ορος της λεξης συνεργασια, σημαινει ενοτητα και αλληλουχια. Αυτη ειναι πραγματικα η φυση του Κοσμου : αμοιβαιοτητα. Το Συμπαν, το συνολικο αθροισμα της ζωης, ειναι η Ζωη και οι ζωες : η καθολικη, παμπεριεκτικη Ζωη και οι απειραριθμες μικροτερες ζωες που εμπεριεχει.. Το Συμπαν ειναι ενα συμπλεγμα δυναμεων που αλληλοεπιδρουν και αλληλοσυνδεονται.
Ετσι, μεσα στον Κοσμο, υπαρχει αεναη ανταλλαγη, ενα ατελειωτο δουναι και λαβειν : ενος πεδιου με αλλα πεδια, ενος πλανητη με αλλους πλανητες, ενος βασιλειου με αλλα βασιλεια, ενος ατομου με αλλα ατομα. Η αμοιβαιοτητα ειναι η οδος της ζωης.
Ο ανθρωπος, ως μερος της συμπαντικης αλληλουχιας, οφειλει να ακολουθει αυτη την Κοσμικη Νομοτελεια. Οχι απλως να εργαζεται, αλλα να συνεργαζεται. Και ως νοημων οντοτητα, οφειλει να το κανει αυτο συνειδητα. Οφειλει να επιβεβαιωνει την ενωμενη εργασια για το Ανωτερο Κοινο Καλο.
Η συνεργασια εξασφαλιζει την ισχυ της ενωμενης προσπαθειας, τη μεγιστοποιηση του αποτελεσματος, την αμοιβαια συμπληρωματικοτητα και μαζι τη χαρα της συμμετοχης.
Στη νεα ταξη πραγματων, η συνεργασια θα επιβεβαιωθει ως τροπος ζωης. Και η μεταξυ των ανθρωπων συνεργασια δεν θα ειναι απλως συμπτωματικη και αναγκαστικη, αλλα καθολικη και συνειδητη. Οι ανθρωποι θα εργαζονται ομαδικα σε ολες τις εκφρασεις της δημιουργικης και καθημερινης ενασχολησης. Θα καθοριζονται οι στοχοι μιας ομαδας , στους οποιους θα αποβλεπει η κοινη προσπαθεια. Ετσι ο ομαδικος σκοπος θα ειναι ενωτικος παραγων για ολα τα μελη. Αυτο ομως δεν αρκει. Απαραιτητη προϋποθεση, ειναι να εξασφαλιστει η αρμονικη συνυπαρξη των μελων. Η αναγκαια αρμονια επιτυγχανεται μεσα απο την ομοιοτητα κραδασμου, που σημαινει συνειδησιακη συγγενεια και παρομοιο συνειδησιακο επιπεδο. Σημαινει ενεργειακη εναρμονιση και γενικοτερη ψυχικη συγγενεια.
Ετσι λοιπον, ολοι οι ανθρωποι θα συμμετεχουν σε ομαδικη δραστηριοτητα με ευρυ φασμα : επιστημονικη, καλλιτεχνικη, μορφωτικη, πνευματικη και οποιασδηποτε φυσεως που ειναι ανταξια της ανθρωπινης υποστασης. Για την επιτυχημενη λειτουργια μιας τετοιας ομαδας, προαπαιτουνται ορισμενες συνθηκες : Πρωτον, ενας προκαθορισμενος κοινος στοχος, στον οποιο η Γνωση θα εχει κυριαρχο ρολο. Δευτερον, εργασια για την πραγματωση του στοχου. Τριτον, ενα πλαισιο κοινα αποδεκτων κανονων. Τεταρτον, ενας ρυθμος, δηλαδη τακτα διαστηματα εργασιας, συσκεψεων κλπ. Πεμπτον , αρμονια των μελων.
Επιπροσθετως, η επιτυχης συνεργασια πηγαζει απο αμοιβαια εμπιστοσυνη και εκτιμηση. Απο ζηλο για το κοινο εργο. Απο σταθεροτητα προσπαθειας και διαθεσης.
Ζωτικης και ουσιαστικης σημασιας, ειναι η αναγκη υπαρξης ενος κεντρικου εστιακου σημειου, δηλαδη ενος προσωπου κοινης αποδοχης, που θα ειναι ο συντονιστης του ομαδικου εργου. Ενα τετοιο προσωπο, θα ειναι κατ' αναγκην, αυτο που γνωριζει περισσοτερα. Η ιδια η ζωη διδασκει, πως κανενος ειδους σχηματισμος , δεν μπορει να υπαρξει χωρις εστιακο πυρηνα.
Η διαμορφωμενες νεες συνθηκες, καλουν τη Γυναικα στην πρωτη γραμμη αυτης της εξελικτικης πορειας. Να γινει η συντονιστρια του ομαδικου εργου, ο κεντρικος εστιακος πυρηνας. Να πρωτοστατησει στα μεγαλα εργα της ανατασης του Πνευματος. Ειναι γεγονος οτι η ποιοτητα του πολιτισμου μιας κοινωνιας, κρινεται απο τον τροπο που η κοινωνια συμπεριφερεται προς τη γυναικα.
Η πτωση της ανθρωποτητας αρχισε με την καταρρακωση της αξιοπρεπειας, τον εκφυλισμο , τον υποβιβασμο σε ευτελεις ρολους , τον εξευτελισμο και την ταπεινωση της Θηλυκης Αρχης.
Ηρθε ο καιρος για το θαυμαστο πεπρωμενο της Γυναικας. Αυτη που ειναι εκπροσωπος του λεπτοφυους, αυτη που ειναι εκπροσωπος της καρδιας, αυτη που ειναι εκπροσωπος της Φυσης, μελλεται να ανυψωσει πνευματικα την πεσμενη ανθρωπινη υπαρξη και να την συντονισει για νεες θαυμαστες ομαδικες δραστηριοτητες. Αυτη μελλεται να ενοποιησει τους δυο Κοσμους, τον ορατο και τον αορατο. Αυτη μελλεται να φτασει στα υψιστα πνευματικα επιτευγματα, γιατι η καρδια ειναι ο πιο ισχυρος κοσμικος μαγνητης. Ναι , ο Νεος Κοσμος θα θεμελιωθει πανω στη σκεψη που πηγαζει απο την καρδια.
Η Γυναικα, ως εκπροσωπος του Ωραιου, θα πρωτοστατησει στη δομηση της Ομορφιας - του ωραιου Νεου Κοσμου. Η εξισωση της με τον ανδρα θα επιτευχθει, οχι με τη συμμετοχη της στην αγριοτητα του πολεμου, οχι με τη μιμηση ανδρικων βαρβαροτητων, οχι με την ενασχοληση της σε βαρια χειρωνακτικη εργασια,, αλλα με τη μορφωση, με την αναληψη θεσεων και ευθυνων, με τη δημιουργικη εργασια, με την πνευματικοποιηση της, που βασικα συνισταται στην αεναη προσπαθεια αυτοτελειοποιησης και πανω απ' ολα, με τη συμβολη της στην ομαδικη αρμονικη συνεργασια. Και οπωσδηποτε, δεν θα εξομοιωθει με τον ανδρα, αλλα θα μεινει στη θηλυκη φυση στην οποια την εταξε η Δημιουργια, μενοντας τρυφερη , συντροφικη, στοργικη, ποιοτητες που πηγαζουν απο την καρδια.
Ειναι ωρα η Γυναικα να συνειδητοποιησει την υψηλη της Αρχη και την μεγαλη ευθυνη που απορρεει απο αυτην και το αιτημα των καιρων, και να αγωνιστει με ολες της τις δυναμεις για την ανθρωπινη αξιοπρεπεια και για την Ομορφια σε ολες τις εκφανσεις του βιου. Ετσι θα ανυψωσει το γενικο επιπεδο της ζωης. Η Γυναικα καλειται στην πρωτη γραμμη του πυρος : τον αγωνα για ενα καλυτερο κοσμο, ενωμενο, ομαδικα δραστηριοποιημενο. Καλειται να γινει εμπνευστρια ωραιων και υψηλων πραξεων. Ισοτιμη συνεργατρια του ανδρα προς την ομορφη Γνωση. Πρωτεργατρια για την πνευματικοποιηση και την εξυγιανση της ανθρωποτητας. Πρεπει πρωτα απ' ολα να αλλαξει τον εαυτο της. Να τον εξυψωσει ηθικα, διανοητικα, πνευματικα. Για να μπορεσει στη συνεχεια να υφανει το Πεπρωμενο της : να συμμετασχει ενεργα , δυναμικα, υπευθυνα και συνειδητα στην ομαδικη αρμονικη συνεργασια για ενα Νεο Κοσμο που στηριζεται στην Αμοιβαιοτητα, στην Ενοτητα και στην Αγαπη !
Με αισιοδοξια
ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΘΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου