ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΥΡΑΝΝΙΑ

 Μεταφρασμενα αποσπασματα των λογων του  Πυθαγορα απο τον Ιαμβλιχο.
" Περι του Πυθαγορικου Βιου"

" Η  πατριδα ειναι κοινη παρακαταθηκη στο πληθος ολων των πολιτων. Πρεπει , λοιπον , αυτη την πατριδα να την διοικουν κατα τετοιο τροπο, σαν να επροκειτο με εμπιστοσυνη να την παραδωσουν σε εκεινους που μπορουν να διαχειρισθουν τις υποθεσεις της με δικη τους πρωτοβουλια. Τουτο θα συμβει βεβαιως, αν ολοι οι πολιτες ειναι ισοι, και δεν δινουν προσοχη σε τιποτε αλλο, παρα μονον στο δικαιο."  Κεφ. Θ στιχ. 45 -46
"Επειδη δε και η αλλαζονεια και η πολυτελεια και η περιφρονησις των νομων πολλες φορες εξωθουν σε αδικια, για τουτο καθημερινα προετρεπε στην καταπολεμηση της αδικιας και στην εφαρμογη του νομου. Πρωτον απο ολα τα κακα, η μεγαλη ευμαρεια, συνηθισε να γλιστρα στις οικιες και στις πολεις, δευτερον η αλλαζονεια, τριτον η καταστροφη." Κεφ. Λ στιχ.171

"Σχετικες με την ανδρεια του Πυθαγορα ηταν και οι ενεργειες του, οταν κατελυε την τυραννια και εθετε σε ταξη τα διαταραγμενα πολιτευματα και οταν παρεδιδε τις πολεις ελευθερες απο υποδουλες και οταν κατεπαυε την παρανομια. Οταν επισης εταπεινωνε την αλλαζονεια και οταν παρεμποδιζε τους θρασεις και τυραννικους να δρασουν." Κεφ. ΛΒ στιχ. 215
"Διοτι ο Πυθαγορας, ακομα κι οταν ευρισκετο αναμεσα σε φοβερες περιστασεις, εφαινετο να φιλοσοφει με αταλαντευτη σταθεροτητα και με απολυτο σθενος αντιστεκοταν. Και  αυτον, που εκδηλωνε εξουσια, και απο τον οποιον κινδυνευε η ζωη του, περιφρονουσε τελειως και οσα θεωρουνταν οτι ειναι φοβερα, ενοιωθε σαν να μην εχουν καμιαν αξια. Και αν αναμενοταν ο θανατος, εδειχνε ολοτελη αδιαφορια και δεν εδινε προσοχη στον παρουσιαζομενο κινδυνο, αφοβος μπροστα στον θανατο. Και απο αυτα ομως, εκανε κατι γενναιοτερον ακομη : απειργασθη την καταλυσιν της τυραννιας και ανεχαιτισε τον τυραννον, που επροκειτο να φερει στους ανθρωπους ανεπανορθωτες καταστροφες, απελευθερωνοντας απο την τυραννιαν. " Κεφ. ΛΒ στιχ. 220
"Και η πιο μεγαλη απ' ολες  προτροπη για αποκτηση γενναιοτητας, ηταν να προταξει ως βασικοτατο σκοπο, την απαλλαγη και απελευθερωση του νου, που απο την βρεφικη ηλικια ειναι αιχμαλωτος τοσων δεσμων και εξαρτησεων, και χωρις την επιτευξη του σκοπου αυτου, τιποτε υγιες ουτε αληθες εν γενει, δεν μπορει να μαθει ή να κατανοησει κανεις, εστω κι αν χρησιμοποιησει οποιαδηποτε αισθηση. Διοτι ο νους ολα τα βλεπει και ολα τα ακουει. " Κεφ. ΛΒ στιχ. 228
"ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ  ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΑΥΡΟΣ, ΠΑΡΑ ΚΑΘ' ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΒΟΔΙ.'' Κεφ. ΛΕ στιχ. 260

Με Αισιοδοξια
Μαρια Σταθη