ΒΡΕΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ

Με την πειθαρχημενη εξασκηση του Διαλογισμου, το ατομο ειναι ικανο να επιτυχει μια μεγαλη πνευματικη αναπτυξη.
Οι μεθοδοι των Δασκαλων μπορει να διαφερουν, ομως ο στοχος που αναζητειται ειναι παντα ο ιδιος : Καθε ατομο εχει τη δυνατοτητα να ανακαλυψει την Πραγματικη του Φυση , τον Αληθινο Εαυτο του και να ζησει καθε λεπτο και καθε δραση της ζωης του μεσα στην κατασταση της Φωτισης, της Αφυπνισης και της Αληθειας.
"Υπαρχουν χιλιαδες χιλιαδων μαθητες που ασκηθηκαν στον Διαλογισμο και εδρεψαν τους καρπους του.
Μην αμφιβαλλεις για τις δυνατοτητες του, εξ αιτιας της απλοτητας της μεθοδου του.
Εαν δεν μπορεις να βρεις την Αληθεια εκει οπου βρισκεσαι, που αλλου περιμενεις να την βρεις?"
                                                                                                                                           Ζεν Κοαν

Με Αισιοδοξια
Μαρια Σταθη

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΥΡΑΝΝΙΑ

 Μεταφρασμενα αποσπασματα των λογων του  Πυθαγορα απο τον Ιαμβλιχο.
" Περι του Πυθαγορικου Βιου"

" Η  πατριδα ειναι κοινη παρακαταθηκη στο πληθος ολων των πολιτων. Πρεπει , λοιπον , αυτη την πατριδα να την διοικουν κατα τετοιο τροπο, σαν να επροκειτο με εμπιστοσυνη να την παραδωσουν σε εκεινους που μπορουν να διαχειρισθουν τις υποθεσεις της με δικη τους πρωτοβουλια. Τουτο θα συμβει βεβαιως, αν ολοι οι πολιτες ειναι ισοι, και δεν δινουν προσοχη σε τιποτε αλλο, παρα μονον στο δικαιο."  Κεφ. Θ στιχ. 45 -46
"Επειδη δε και η αλλαζονεια και η πολυτελεια και η περιφρονησις των νομων πολλες φορες εξωθουν σε αδικια, για τουτο καθημερινα προετρεπε στην καταπολεμηση της αδικιας και στην εφαρμογη του νομου. Πρωτον απο ολα τα κακα, η μεγαλη ευμαρεια, συνηθισε να γλιστρα στις οικιες και στις πολεις, δευτερον η αλλαζονεια, τριτον η καταστροφη." Κεφ. Λ στιχ.171

"Σχετικες με την ανδρεια του Πυθαγορα ηταν και οι ενεργειες του, οταν κατελυε την τυραννια και εθετε σε ταξη τα διαταραγμενα πολιτευματα και οταν παρεδιδε τις πολεις ελευθερες απο υποδουλες και οταν κατεπαυε την παρανομια. Οταν επισης εταπεινωνε την αλλαζονεια και οταν παρεμποδιζε τους θρασεις και τυραννικους να δρασουν." Κεφ. ΛΒ στιχ. 215
"Διοτι ο Πυθαγορας, ακομα κι οταν ευρισκετο αναμεσα σε φοβερες περιστασεις, εφαινετο να φιλοσοφει με αταλαντευτη σταθεροτητα και με απολυτο σθενος αντιστεκοταν. Και  αυτον, που εκδηλωνε εξουσια, και απο τον οποιον κινδυνευε η ζωη του, περιφρονουσε τελειως και οσα θεωρουνταν οτι ειναι φοβερα, ενοιωθε σαν να μην εχουν καμιαν αξια. Και αν αναμενοταν ο θανατος, εδειχνε ολοτελη αδιαφορια και δεν εδινε προσοχη στον παρουσιαζομενο κινδυνο, αφοβος μπροστα στον θανατο. Και απο αυτα ομως, εκανε κατι γενναιοτερον ακομη : απειργασθη την καταλυσιν της τυραννιας και ανεχαιτισε τον τυραννον, που επροκειτο να φερει στους ανθρωπους ανεπανορθωτες καταστροφες, απελευθερωνοντας απο την τυραννιαν. " Κεφ. ΛΒ στιχ. 220
"Και η πιο μεγαλη απ' ολες  προτροπη για αποκτηση γενναιοτητας, ηταν να προταξει ως βασικοτατο σκοπο, την απαλλαγη και απελευθερωση του νου, που απο την βρεφικη ηλικια ειναι αιχμαλωτος τοσων δεσμων και εξαρτησεων, και χωρις την επιτευξη του σκοπου αυτου, τιποτε υγιες ουτε αληθες εν γενει, δεν μπορει να μαθει ή να κατανοησει κανεις, εστω κι αν χρησιμοποιησει οποιαδηποτε αισθηση. Διοτι ο νους ολα τα βλεπει και ολα τα ακουει. " Κεφ. ΛΒ στιχ. 228
"ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ  ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΑΥΡΟΣ, ΠΑΡΑ ΚΑΘ' ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΒΟΔΙ.'' Κεφ. ΛΕ στιχ. 260

Με Αισιοδοξια
Μαρια Σταθη

ΑΛΧΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΛΙΘΟΣ

Η Αλχημεια ειναι ενα συστημα πνευματικης και νοητικης αναπτυξης.
Πολλοι ακομα εριζουν για την ερμηνεια του ορου, τονιζοντας πως η Αλχημεια ηταν ο προδρομος της χημειας, και πως ο μονος στοχος της ηταν , η παραγωγη της Φιλοσοφικης Λιθου. Καποιοι πιστευουν, πως προηλθε απο τις πρωτες προσπαθειες για επιχρυσωση ή επαργυρωση των μεταλλων, ωστε να μοιαζουν με χρυσο ή ασημι, ενω αλλοι ισχυριζονται πως ειναι μια ευγενης τεχνη, που ασχολειται μονο με τις δυνατοτητες της ανθρωπινης συνειδησης. Παντως ειναι γεγονος οτι συνδυαζει τη χημικη και τη μυσταγωγικη μεθοδο.
Η Αλχημεια ηταν ορολογια που υιοθετηθηκε απο μια σχολη διδασκαλιας, για τη μεταδοση του αλληγορικου της μηνυματος, που ηταν εντελως ασχετο απο τις μεταλλουργικες αντιληψεις.
Η υποθεση οτι το εργο της μεταστοιχειωσης ηταν ενα εγχειρημα, που βασιζοταν σε μια παρανοηση των ντοκουμεντων που ειχαν αφησει οι τεχνιτες, ειναι εντελως ανεπαρκες για να εξηγησει την επιμονη χρηση της ορολογιας απο τους Αλχημιστες.

Αναμεσα στα σπουδαια βιβλια που εχουν γραφει σχετικα με αυτο το θεμα αναφερεται συχνα πως τα "Μεγαλα Ονοματα ειναι χρυσαφι και αργυρος".
Τι ειναι η Φιλοσοφικη Λιθος ή  Λιθος των Φιλοσοφων , οπως ονομαζεται, που μπορει και μετατρεπει τα αγενη μεταλλα σε πολυτιμα ?
Συμφωνα με εσωτερικους αναζητητες και Διδασκαλους, ο τελικος στοχος του ανθρωπινου γενους ειναι η  αναγεννηση του ουσιαστικου μερους της ανθρωποτητας. Ο χωρισμος του ανθρωπου απο την ουσια του , ειναι η αιτια της δυσαρμονιας και του ανεκπληρωτου. Επιδιωξη του ειναι η αφαιρεση του χονδροειδους και η ενεργοποιηση του χρυσου. Το μεσον για την επιτευξη του βρισκεται μεσα στον ανθρωπο . Ειναι η Φιλοσοφικη Λιθος. Ειναι το "κρυμμενο". Η Λιθος, το κρυμμενο πραγμα , το τοσο πανισχυρο, ειναι η ουσια, η εσωτερικη πραγματικοτητα. Αυτη η ουσια,  ειναι τοσο ισχυρη, ωστε μπορει να μεταμορφωσει οτιδηποτε ερθει σε επαφη μαζι της. Ειναι εκεινη η ουσια του ανθρωπου που μετεχει αυτου που αποκαλουμε θειο. Ειναι το Φως που ειναι ικανο να ανυψωσει την ανθρωποτητα σε ενα επομενο σταδιο.
Ειναι το βεβαιο, το απολυτα αληθινο, χωρις ιχνος ψευδους. Ο,τι ειναι πανω, μοιαζει με αυτο που ειναι κατω. Ο,τι ειναι κατω, μοιαζει με εκεινο που ειναι πανω.  Πρεπει να επιτευχθει το θαυμα της ενοτητας. Τα παντα σχηματιζονται απο τη θεωρια της ενοτητας και ολα τα πραγματα απορρεουν απο αυτην την ενοτητα μεσω προσαρμογης. Ετσι γενναται καθε θαυμασιο πραγμα και η δυναμη του ειναι πληρης.  Μεσω της σοφιας ανερχεται αργα απο τον κοσμο στον ουρανο. Επειτα κατερχεται στον κοσμο, συνδυαζοντας τη δυναμη του ανωτερου και του κατωτερου. Ετσι κατακταται η φωτιση,  και το σκοταδι μετουσιωνεται, εξαφανιζεται. Αυτη ειναι η ισχυς καθε δυναμης, υπερνικα εκεινο που ειναι λεπτο και διαπερναει τα στερεα. Ετσι δημιουργηθηκε ο κοσμος. Και στο μελλον θαυμασιες αναπτυξεις θα γινουν κι ο τροπος θα ειναι αυτος.
Η ενεργεια της Φιλοσοφικης Λιθου σαν πανακειας και σαν πηγης της μακροζωιας, δειχνει μια αλλη οψη της πνευματικης Αλχημειας. Η Λιθος ή το ελιξηριο ειναι μια κατασταση του νου . Οταν ο νους συγκεντρωθει και μεταμορφωθει με ενα τροπο (αλας, υδραργυρος και θειο συνδυασμενα), το αποτελεσμα θα ειναι η Λιθος, δηλαδη μια ορισμενη δυναμη. Η μυστικη (επειδη ειναι κρυμμενη μεσα στο νου) Λιθος (δυναμη), ειναι η πηγη και η ουσια της ιδιας της ζωης. Ειναι η "χημικη διαδικασια" για τη μεταστοιχειωση.

Ο ανθρωπος πρεπει να προχωρησει με δικες του προσπαθειες , προς την αναπτυξη της εξελικτικης φυσης, σταθεροποιωντας τη συνειδηση του. Εχει μεσα του μια ουσια αρχικα λεπτη, φωτεινη, πολυτιμη. Η αναπτυξη εξαρταται απο τον ανθρωπο, αλλα οφειλει να αρχισει με τη βοηθεια ενος Δασκαλου. Οταν ο νους καλλιεργηθει καταλληλα και ορθα, η συνειδηση ανερχεται σε ενα υψηλο πεδιο, επιδιωκοντας ενα εσωτερικο στοχο. Ο Δασκαλος θα του δωσει το κλειδι και με καταλληλες εφαρμογες, μεσω της ενοτητας, θα επιτευχθει η ολοκληρωση του νου και της εσωτερικης συνειδησης, μεσα απο το Φως.

Με αισιοδοξια
Μαρια Σταθη

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΙΚΗ ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ

Η νεα ταξη πραγματων και η διαμορφωση ενος Νεου Κοσμου , για να ευδοκιμησει, προϋποθετει την στηριξη πανω στην συνεργασια. Συνεργασια  ειναι μια λεξη με δυο ορους : εργασια, ο κυριος ορος και συν, ο προσδιοριστικος. Εργασια σημαινει χρησιμη ή αναγκαια δραση. Συν σημαινει μαζι.  Συνεργασια , επομενως, σημαινει : κοινη δραση σε χρησιμο εργο. Και οι δυο οροι της λεξης εχουν συμπαντικη αναγωγη.
Η εργασια, η χρησιμη ή αναγκαια δραση, ειναι ο τροπος με τον οποιο χτιζεται και συντηρειται ο Κοσμος. Ο Κοσμος δεν ειναι παρα ενεργεια. Η λεξη εν-εργεια σημαινει εσωτερικη ή εμφυτη κινητικοτητα. Η κινηση του Κοσμου ειναι ακαταπαυστη, ατερμονη, πανταχου παρουσα. Γιατι κινηση σημαινει ζωη. Οπου κινηση εκει και ζωη. Αν η κινηση σταματουσε εστω και μια στιγμη , ο Κοσμος θα κατερρεε. Αν ο Κοσμος λοιπον, ειναι κινηση , τοτε η αδρανεια , που αντιστεκεται στην ιδια τη βαση της Ζωης και στρεφεται εναντιον της, θεωρειται αποσυνθεση. Ειναι προτιμοτερη η λανθασμενη πραξη, απο την απραξια. Γιατι οποιος δρα λανθασμενα, μπορει καποια στιγμη να αλλαξει τη δραση του. Ο αδρανης ομως αποσυντιθεται.
Η λεξη συν, ο αλλος ορος της λεξης συνεργασια, σημαινει ενοτητα και αλληλουχια. Αυτη ειναι πραγματικα η φυση του Κοσμου : αμοιβαιοτητα. Το Συμπαν, το συνολικο αθροισμα της ζωης, ειναι η Ζωη και οι ζωες : η καθολικη, παμπεριεκτικη Ζωη και οι απειραριθμες μικροτερες ζωες που εμπεριεχει.. Το Συμπαν ειναι ενα συμπλεγμα δυναμεων που αλληλοεπιδρουν και αλληλοσυνδεονται.
Ετσι,  μεσα στον Κοσμο, υπαρχει αεναη ανταλλαγη, ενα ατελειωτο δουναι και λαβειν : ενος πεδιου με αλλα πεδια, ενος πλανητη με αλλους πλανητες, ενος βασιλειου με αλλα βασιλεια, ενος ατομου με αλλα ατομα. Η αμοιβαιοτητα ειναι η οδος της ζωης.
Ο ανθρωπος, ως μερος της συμπαντικης αλληλουχιας, οφειλει να ακολουθει αυτη την Κοσμικη Νομοτελεια. Οχι απλως να εργαζεται, αλλα να συνεργαζεται. Και ως νοημων οντοτητα, οφειλει να το κανει αυτο συνειδητα. Οφειλει να επιβεβαιωνει την ενωμενη εργασια για το Ανωτερο Κοινο Καλο.
Η συνεργασια εξασφαλιζει την ισχυ της ενωμενης προσπαθειας, τη μεγιστοποιηση του αποτελεσματος, την αμοιβαια συμπληρωματικοτητα και μαζι τη χαρα της συμμετοχης.
Στη νεα ταξη πραγματων,  η συνεργασια θα επιβεβαιωθει ως τροπος ζωης. Και η μεταξυ των ανθρωπων συνεργασια δεν θα ειναι απλως συμπτωματικη και αναγκαστικη, αλλα καθολικη και συνειδητη. Οι ανθρωποι θα εργαζονται ομαδικα σε ολες τις εκφρασεις της δημιουργικης και καθημερινης ενασχολησης. Θα καθοριζονται οι στοχοι μιας ομαδας , στους οποιους θα αποβλεπει η κοινη προσπαθεια. Ετσι ο ομαδικος σκοπος θα ειναι ενωτικος παραγων για ολα τα μελη. Αυτο ομως δεν αρκει. Απαραιτητη  προϋποθεση, ειναι να εξασφαλιστει η αρμονικη συνυπαρξη των μελων. Η αναγκαια αρμονια επιτυγχανεται μεσα απο την ομοιοτητα κραδασμου, που σημαινει συνειδησιακη συγγενεια και παρομοιο συνειδησιακο επιπεδο. Σημαινει  ενεργειακη εναρμονιση και  γενικοτερη ψυχικη συγγενεια.
Ετσι λοιπον, ολοι οι ανθρωποι θα συμμετεχουν σε ομαδικη δραστηριοτητα με ευρυ φασμα : επιστημονικη, καλλιτεχνικη, μορφωτικη, πνευματικη και οποιασδηποτε φυσεως που ειναι ανταξια της ανθρωπινης υποστασης. Για την επιτυχημενη λειτουργια  μιας τετοιας ομαδας, προαπαιτουνται ορισμενες συνθηκες : Πρωτον, ενας προκαθορισμενος κοινος στοχος, στον οποιο η Γνωση θα εχει κυριαρχο ρολο. Δευτερον, εργασια για την πραγματωση του στοχου. Τριτον, ενα πλαισιο κοινα αποδεκτων κανονων. Τεταρτον, ενας ρυθμος, δηλαδη τακτα διαστηματα εργασιας, συσκεψεων κλπ. Πεμπτον , αρμονια των μελων.
Επιπροσθετως, η επιτυχης συνεργασια πηγαζει απο αμοιβαια εμπιστοσυνη και εκτιμηση. Απο ζηλο για το κοινο εργο. Απο σταθεροτητα προσπαθειας και διαθεσης.
Ζωτικης και ουσιαστικης σημασιας, ειναι η αναγκη υπαρξης ενος κεντρικου εστιακου σημειου, δηλαδη ενος προσωπου κοινης αποδοχης, που θα ειναι ο συντονιστης του ομαδικου εργου. Ενα τετοιο προσωπο, θα ειναι κατ' αναγκην, αυτο που γνωριζει περισσοτερα. Η ιδια η ζωη διδασκει, πως κανενος ειδους σχηματισμος , δεν μπορει να υπαρξει χωρις εστιακο πυρηνα.
Η διαμορφωμενες νεες συνθηκες, καλουν τη Γυναικα στην πρωτη γραμμη αυτης της εξελικτικης πορειας. Να γινει η συντονιστρια του ομαδικου εργου, ο κεντρικος εστιακος πυρηνας. Να πρωτοστατησει στα μεγαλα εργα της ανατασης του Πνευματος. Ειναι γεγονος οτι η ποιοτητα του πολιτισμου μιας κοινωνιας, κρινεται απο τον τροπο που η κοινωνια συμπεριφερεται προς τη γυναικα.
Η πτωση της ανθρωποτητας αρχισε με την καταρρακωση της αξιοπρεπειας, τον εκφυλισμο , τον υποβιβασμο σε ευτελεις ρολους , τον εξευτελισμο και την ταπεινωση της Θηλυκης  Αρχης. 
Ηρθε ο καιρος για το θαυμαστο πεπρωμενο της Γυναικας. Αυτη που ειναι εκπροσωπος του λεπτοφυους, αυτη που ειναι εκπροσωπος της καρδιας, αυτη που ειναι εκπροσωπος της Φυσης, μελλεται να ανυψωσει πνευματικα την πεσμενη ανθρωπινη υπαρξη και να την συντονισει για νεες θαυμαστες ομαδικες δραστηριοτητες. Αυτη μελλεται να ενοποιησει τους δυο Κοσμους, τον ορατο και τον αορατο. Αυτη μελλεται να φτασει στα υψιστα πνευματικα επιτευγματα, γιατι η καρδια ειναι ο πιο ισχυρος κοσμικος μαγνητης.  Ναι , ο Νεος Κοσμος θα θεμελιωθει πανω στη σκεψη που πηγαζει απο την καρδια.
Η Γυναικα, ως εκπροσωπος του Ωραιου, θα πρωτοστατησει στη δομηση της Ομορφιας - του ωραιου Νεου Κοσμου. Η εξισωση της με τον ανδρα θα επιτευχθει, οχι με τη συμμετοχη της στην αγριοτητα του πολεμου, οχι με τη  μιμηση ανδρικων βαρβαροτητων, οχι με την ενασχοληση της σε βαρια χειρωνακτικη εργασια,, αλλα με τη μορφωση, με την αναληψη θεσεων και ευθυνων, με τη δημιουργικη εργασια, με την πνευματικοποιηση της, που βασικα συνισταται στην αεναη προσπαθεια αυτοτελειοποιησης και πανω απ' ολα, με τη συμβολη της στην ομαδικη αρμονικη συνεργασια. Και οπωσδηποτε, δεν θα εξομοιωθει με τον ανδρα, αλλα θα μεινει στη θηλυκη φυση στην οποια την εταξε η Δημιουργια, μενοντας τρυφερη , συντροφικη, στοργικη, ποιοτητες που πηγαζουν απο την καρδια.
Ειναι ωρα η Γυναικα να συνειδητοποιησει την υψηλη της Αρχη και την μεγαλη ευθυνη που απορρεει απο αυτην και το αιτημα των καιρων, και να αγωνιστει με ολες της τις δυναμεις για την ανθρωπινη αξιοπρεπεια και για την Ομορφια σε ολες τις εκφανσεις του βιου. Ετσι θα ανυψωσει το γενικο επιπεδο της ζωης. Η Γυναικα καλειται στην πρωτη γραμμη του πυρος : τον αγωνα για ενα καλυτερο κοσμο, ενωμενο, ομαδικα δραστηριοποιημενο. Καλειται να γινει εμπνευστρια ωραιων και υψηλων πραξεων. Ισοτιμη συνεργατρια του ανδρα προς την ομορφη Γνωση. Πρωτεργατρια για την πνευματικοποιηση και την εξυγιανση της ανθρωποτητας. Πρεπει πρωτα απ' ολα να αλλαξει τον εαυτο της. Να τον εξυψωσει ηθικα, διανοητικα, πνευματικα. Για να μπορεσει στη συνεχεια να υφανει το Πεπρωμενο της : να συμμετασχει ενεργα , δυναμικα, υπευθυνα και συνειδητα στην ομαδικη αρμονικη συνεργασια για ενα Νεο Κοσμο που στηριζεται στην Αμοιβαιοτητα, στην Ενοτητα και στην Αγαπη  !
Με αισιοδοξια
ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΘΗ

ΖΩΗ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ !

Η ευτυχια ειναι επιλογη . Οι περισσοτεροι δεν εχουν τη δυναμη να ζησουν τη ζωη τους , οπως στα αληθεια την θελουν οι ιδιοι, αλλα ζουν στα μετρα που οι αλλοι οριζουν γι αυτους.  Το "βολεμα" και ο φοβος της αλλαγης κανουν τον ανθρωπο να υποκρινεται στον εαυτο του και στους αλλους, πως ειναι πληρης. Ετσι , για να διατηρησει ενα ηρεμο περιβαλλον γυρω του και για να αποφυγει τις εντασεις, καταπιεζει τα συναισθηματα του και συνειδητοποιει οτι δεν πραγματοποιει τα ονειρα του. Αυτο δημιουργει μια πικρια και μια μνησικακια που την κουβαλα συνεχως μαζι του, προκαλωντας πολλες ψυχοσωματικες ασθενειες . Μεσα απο το φιλτρο της ασθενειας, ερχεται αντιμετωπος με τις βαθιες αναγκες του και με τις επιθυμιες που τοσο καιρο ειχε κρυψει ή δεν ειχε εκφρασει. Η ασθενεια ειναι η κινητηριος δυναμη που τον αφυπνιζει, για να αντιληφθει οτι δεν τον αφορουν οσα οι αλλοι νομιζουν ή αποφασιζουν γι αυτον. Τοτε ειναι που θελει να ξεφυγει απο αυτον τον αποπνικτικο κλοιο που τον καταδυναστευει, να απελευθερωθει , να χαρει, να κυνηγησει τα ονειρα του και να τα υλοποιησει. Καποιες φορες, δυστυχως, ειναι πολυ αργα, γιατι η ασθενεια εχει προχωρησει στα τελευταια της σταδια, και αυτο δημιουργει πολλα και ποικιλα αρνητικα συναισθηματα, οπως στενοχωρια, θλιψη, αρνηση, θυμο, οδυνηρη αποδοχη του τελους. Ολοι ανεξαιρετως, γνωριζοντας πως φταινε οι επιλογες τους,  μετανιωνουν για ολα οσα εκαναν ή δεν εκαναν. Τοτε χρειαζεται να  αποφασισουν,  να κανουν περισσοτερο χωρο στη ζωη τους, υιοθετωντας ενα νεο τροπο συμπεριφορας, με το να γινονται πιο χαρουμενοι και ανοικτοι σε νεες ευκαιριες , που ταιριαζουν με αυτο το νεο τροπο ζωης. Να  αποχαιρετισουν τις παλιες λανθασμενες συμπεριφορες ,τις λαθος σχεσεις και να καλωσορισουν νεες , υγιεις , αμοιβαιες και ειλικρινεις. Να εκφρασουν τα αληθινα τους συναισθηματα. Να ασχοληθουν με τα ταλεντα τους και τη δημιουργικη τους εκφραση.  Να μη δουλευουν σκληρα, γιατι κλεβουν πολυτιμο χρονο απο τις σχεσεις τους με την οικογενεια, τα παιδια , το συντροφο, τους φιλους. Να αναγνωρισουν τη σπουδαιοτητα της φιλιας και να της αφιερωσουν το χρονο που της αναλογει, σαν σημαντικη προτεραιοτητα. Να φροντιζουν εξισου καλα το σωμα και το πνευμα τους. Να διασκεδαζουν. Να γελουν και να χαιρονται. Να χαιρονται με ολα τα μικρα καθημερινα πραγματα. Να ευγνωμονουν για την υπαρξη τους, για το δωρο της ζωης .  Η ζωη ειναι επιλογη . Επιλεξτε σοφα, συνειδητα. Επιλεξτε την ευτυχια και απολαυστε την σε ολο της το μεγαλειο !!!

Με αισιοδοξια
ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΘΗ

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

Η ετυμολογια της λεξης Φεβρουαριος, προερχεται απο το λατινικο Februare , που σημαινει καθαριζω, εξαγνιζω, αποβαλλω τα καθαρματα. Κατα την ελληνικη λαϊκη παραδοση, ονομαζεται Φλεβαρης , γιατι "ανοιγει τις φλεβες του" και γεμιζει τη γη με νερα, την πλημμυριζει. Με αυτο το συσχετισμο αναφερεται και στον υδατινο Ποσειδωνα , ο οποιος ερχεται να καθαρισει και να εξαγνισει εκτος των φυσικων στοιχειων και την ανθρωπινη φυση. Ολες οι εξημερωμενες αλλα και οι ατιθασευτες δυναμεις που κρυβει μεσα του ο ανθρωπος, οι σκοτεινες πτυχες βαθια μεσα στην ψυχη του, η ζοφερη πλευρα του ιδιου του του εαυτου , ο ανεξελεγκτος χειμαρρος των αρνητικων του συναισθηματων που τον παρασερνουν στην αβυσσο, ξεπλενονται, εξαγνιζονται μεσα απο την θαρραλεα βουτια στο απυθμενο βαθος του ρευστου ασυνειδητου. Ο Φεβρουαριος ηρθε για να μας ριξει στα βαθια νερα του εσωτερικου μας ωκεανου , στα μαζικα ορμητικα κυματατα των ψυχικων μας καταστασεων σε ολο τους το φασμα. Σε αυτο το μοναχικο ταξιδι της εξερευνησης , που διαρκει 28 ή 29 μερες (οπως φετος), απαιτειται ιδιαιτερη προσοχη. Για να πραγματοποιηθει ο εξαγνισμος και η καθαρση σε προσωπικο επιπεδο, για να παψει ο ανθρωπος να νοιωθει σαν ακυβερνητο καραβι που παραδερνει στη φουρτουνα, αφηνοντας τους ανεμους να τον παρασυρουν, οφειλει να κατορθωσει να φτασει στο σπιτι του, δηλαδη να καταφερει να γνωρισει τον ιδιο του τον εαυτο. Ταξιδευοντας στην ανεξερευνητη θαλασσα της ψυχης , να μπορεσει να αισθανθει το καλεσμα της , για να βγαλει την αληθεια που κρυβει στα βαθη της, κατω απο την επιφανεια της. Εχοντας χαλιναγωγησει τα παθη του κι εχοντας τιθασευσει την τρικυμιωδη φυση του, κατορθωνει να βγει στην ακτη, να δει τον αληθινο του εαυτο εξαγνισμενο και καθαρο. Ο Φεβρουαριος ηρθε με τα θεραπευτικα του νερα, για να μας καθαρισει "ψυχη τε και σωματι". Ας ανοιξουμε διαπλατα τις πορτες ολοκληρου του ειναι  μας γι αυτην την αναγκαια "λατρα" !!!

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ

Η δουλεια του Πνευματικου Δασκαλου ειναι να ανοιξει το νου του αναζητητη, ετσι ωστε να μπορεσει να αναγνωρισει τον προορισμο του. Για να το πετυχει αυτο, ο ανθρωπος πρεπει να αντιληφθει σε ποιο βαθμο η συνηθισμενη σκεψη του παρεμποδιζεται απο τις υποθεσεις του. Αν δεν προσεγγιστει αυτο το σημειο, η αληθινη κατανοηση ειναι αδυνατη.
Στην Πνευματικη Αναζητηση η σχεση αναμεσα στο Δασκαλο και στο Μαθητη, δεν μπορει να κατανοηθει ξεχωρα απο την Διδασκαλια. Ενα μερος της Διδασκαλιας παραμενει εξω απο το χωρο και το χρονο. Αυτο αντιστοιχει στην ποιοτητα του Δασκαλου και του Μαθητη που ειναι παρομοιας φυσης. Ενα μερος της Διδασκαλιας βρισκεται μεσα σε ολες τις πολλες οψεις που η ανθρωπινη συνειδηση προβαλλει διαχωριζοντας την εμπειρια, τη ζωη και τον κοσμο των μορφων. Ενα ιδιαιτερο ειδος αλληλεπιδρασης οδηγει στη μεταμορφωση. Ετσι, αυτη η σχεση υπερβαινει τελικα κατα πολυ, το συνηθη σκοπο της Διδασκαλιας και της Μαθησης. Ο Δασκαλος ειναι κατι περισσοτερο απ' αυτον που μεταδιδει μια τυπικη γνωση, κατι περισσοτερο απ' αυτον που βρισκεται σε μια κατασταση αρμονιας με το Μαθητη. Κατι περισσοτερο απο μια μηχανη που παρεχει ενα μερος του αποθεματος πληροφοριων, που ειναι διαθεσιμες σε συσσωρευμενη μορφη. Διδασκει κατι περισσοτερο απο μια μεθοδο σκεψης ή μια σταση προς τη ζωη. Κατι περισσοτερο και απο τη δυνατοτητα για αυτοαναπτυξη. Ο Δασκαλος δεν εχει αναλαβει καποιο εργο με τη συνηθισμενη εννοια της λεξης. Καθηκον του ειναι να ζει, να βιωνει τον εαυτο του. Μεσω της ορθης λειτουργιας αυτης της βιωσης, προβαλλεται το νοημα του. Δεν υπαρχει διασπαση αναμεσα στην προσωπικοτητα που παρουσιαζει στους αλλους και σε εκεινη που βιωνει οταν ειναι μονος του. Αυτος που εχει το ενα μερος του εαυτου του στους Μαθητες του και το αλλο στο σπιτι, που εχει επαγγελματικη σταση ή συμβατικη συμπεριφορα , δεν ειναι Δασκαλος. Ομως αυτη η συνεπεια πρεπει να υπαρχει μεσα του.  Η εσωτερικη του προσωπικοτητα ειναι ενιαια. Αυτη η εσωτερικη ενοποιηση της προσωπικοτητας, εκφρασμενη με μια ποικιλια τροπων, δειχνει οτι ο Δασκαλος δεν μοιαζει με την εξωτερικη, εξιδανικευμενη προσωπικοτητα του φιλολογου. Η ηρεμη και αμεταβλητη προσωπικοτητα, ο αποτραβηγμενος Δασκαλος, ή η προσωπικοτητα που αποπνεει μονο δεος, δεν μπορει να ειναι Πνευματικος Δασκαλος.  Ενα ατομο που ειναι παντα, στο βαθμο που μπορει να διαπιστωθει, ηρεμο και στοχαστικο, εχει μαθει να λειτουργει ετσι, δηλαδη αποσπασμενα. "Ποτε δεν δειχνει ανησυχο" και στερωντας τον εαυτο του απο μια τουλαχιστον λειτουργια της οργανικης και νοητικης ζωης, μειωνει το ευρος των δραστηριοτητων του.  Ομως στον κοινο ανθρωπο, ειναι τοσο εδραιωμενη η συνηθεια εναλλαγης προσωπικοτητων, ωστε να ειναι κοινωνικα αποδεκτο το να "παιζει κανεις ενα ρολο". Στο μεγαλυτερο ποσοστο των περιπτωσεων αυτης της καθιερωμενης κοινωνικης διαδικασιας , υπαρχει η μεταβολη της συνθετικης προσωπικοτητας ή η εναλλαγη των διαφορων μορφων της. Αυτο καθαυτο δεν θεωρειται σαν κακο. Απο πνευματικη αποψη ειναι μια ενδειξη ανωριμοτητας.
Η αποσπαση ειναι για τον Δασκαλο ενα μερος, ενα τμημα μιας δυναμικης εναλλαγης. Η αποσπαση του νου ειναι χρησιμη μονο αν, σαν αποτελεσμα μπορει το ατομο να κανει κατι. Δεν μπορει να ειναι αυτοσκοπος σε ενα συστημα που ασχολειται με την αντιληψη της ανθρωποτητας.
Φυσικα στα ελλιπη, παραμελημενα μεταφυσικα συστηματα τα μεσα εχουν γινει σκοπος. Η επιτευξη της αποσπασης ή της σταθεροτητας, ή της πραοτητας (που ειναι οψεις της αναπτυξης οποιουδηποτε ατομου) θεωρειται τοσο ασυνηθιστη ή επιθυμητη απο μονη της  και τοσο σπανια κατορθωτη, ωστε ο πειραματιζομενος "αφιερωνεται" σ' αυτην.
Ενα ακομα προβλημα παρουσιαζεται, οταν αρχισουν οι εκλογικευσεις, με την προθεση να αποδειχθει οτι η επιτευξη της αποσπασης ή του ασκητισμου, ή οποιασδηποτε αλλης μερικης αναπτυξης, εχει ενα ειδος εξοχης ή απειρης σπουδαιοτητας. Δημιουργειται τελικα ενας θρυλος γυρω απο την "πληρη αποσπαση που επιτευχθηκε μ' αυτον ή με εκεινον τον τροπο, με αποτελεσμα την υπερτατη φωτιση" και τα παρομοια. Φυσικα το ενα δεν ακολουθει το αλλο, αλλα μερικες φορες φαινεται να γινεται. Συχνα μπορει να ακουσετε να μιλανε για τετοια επακολουθα οπως "Ειναι θαυμασιος, μπορει και ελεγχει το σφυγμο του. Παντα τον συμβουλευομαι για τα προβληματα μου". Αν ομως λεγαμε για το ιδιο ατομο "ειναι θαυμασιος, μπορει και δακτυλογραφει διακοσιες λεξεις το λεπτο. Πες τα προβληματα σου σε αυτον", η αντιδραση θα ηταν μια αμεση αποδοκιμασια.
Ενα ατομο μπορει να διδαξει μονο, στο μεταφυσικο τομεα και να απαλλαγει απο οποιαδηποτε αμφισβητηση για την ειλικρινεια του, ο,τι πιστευει πραγματικα πως ειναι αληθινο. Αν σας διδαξει οτι με το να στεκεστε αναποδα με το κεφαλι κατω , θα φθασετε σε καποιο ειδος μυστικιστικου σκοπου, πρεπει να σας εχει δημιουργησει σε ενα ορισμενο  βαθμο την πεποιθηση πως εχει ηδη πετυχει ο ιδιος με αυτη τη μεθοδο. Αυτο ειναι ακριβως που ονομαζεται θετικη διαβεβαιωση και μπορει να γινει αποδεκτη ή να απορριφθει.
Η Πνευματικη Διδασκαλια αγκαλιαζει ενα ευρυ πεδιο. Ο Δασκαλος στρεφοντας την προσοχη του σε αντιληψεις περα απο τις συμβατικες και ασκωντας μια σειρα δραστηριοτητων, προσπαθει να κανει προσιτα στο Μαθητη, τα στοιχεια εκεινα που θα αναπτυξουν τη συνειδηση του. Η μεθοδος του Δασκαλου ισως καποιες φορες να φαινεται καταστροφικη, αλλα ειναι "ουσιαστικα εποικοδομητικη" . Σ' αυτον τον παραγοντα αναφερεται ο Δασκαλος, οταν μιλαει για το γκρεμισμα του σπιτιου, με το σκοπο να βρει κανεις το θησαυρο. Ο ανθρωπος δεν θελει να γκρεμισει το σπιτι του, παρολο που ο θησαυρος ειναι πολυ μεγαλυτερης χρησιμοτητας γι΄αυτον. Ο θησαυρος λεει ο Δασκαλος , "ειναι η ανταμοιβη για το γκρεμισμα του σπιτιου". Δεν χρειαζεται να επιδιωχθει το σπασιμο των αυγων πριν γινει η ομελετα, αλλα τα ιδια τα αυγα πρεπει να σπασουν για να συμμετασχουν στην ομελετα.
Ετσι ο "οδηγος, φιλοσοφος και φιλος" που ειναι ο Δασκαλος, επιτελει, ο,τι μπορει να θεωρηθει σαν πολλες λειτουργιες συγχρονως. Σαν οδηγος δειχνει την Οδο, αλλα ο ιδιος ο ζηλωτης πρεπει να την βαδισει. Σαν φιλοσοφος αγαπα τη σοφια, με το αρχικο νοημα του ορου. Αλλα η αγαπη γι αυτον σημαινει δραση και οχι απλη ικανοποιηση ή εστω και την απογοητευση της μονοπλευρης αγαπης. Σαν φιλος ειναι συντροφος και φιλος, παρεχοντας εξασφαλιση, καθως και ενα τροπο θεωρησης που επηρρεαζεται απο την αντιληψη του για τις αναγκες του αλλου.
Ο Δασκαλος ειναι ο κρικος αναμεσα στο Μαθητη και στο στοχο. Ενσωματωνει το ιδιο το "εργο", του οποιου ειναι προϊον, καθως και τη συνεχεια του συστηματος, την "αλυσιδα της διαβιβασης".
Ο Δασκαλος δεν μπορει να ειναι η συγκλονιστικη προσωπικοτητα που προσελκυει εκατομμυρια οπαδους και που η φημη του αντηχει σε καθε γωνια της γης. Το δικο του σταδιο φωτισης ειναι ορατο στο μεγαλυτερο μερος του, μονο απο τους φωτισμενους. Οπως μια συσκευη ραδιοφωνικων κυματων, το ανθρωπινο ον μπορει να συλλαβει μονο εκεινες τις φυσικες και μεταφυσικες ιδιοτητες που ειναι μεσα στις δυνατοτητες του. Κατα συνεπεια ο ανθρωπος που σαστιζει και εντυπωσιαζεται απο την προσωπικοτητα του Δασκαλου, θα ειναι το ατομο που η επιγνωση του ειναι ανεπαρκης για να χειριστει την κρουση και να την χρησιμοποιησει. Ο εξελισσομενος ανθρωπος μπορει να παρει μονο μια ιδεα των ιδιοτητων του αμεσως επομενου σταδιου μετα το δικο του. Προφανως, ακομα και στη φυσικη αναλογια, οι περισσοτεροι ανθρωποι που βρισκονται στο πρωτο ή στο δευτερο σταδιο της Πνευματικης Αφυπνισης, δεν μπορουν να αντιληφθουν τις πραγματικες ιδιοτητες του σοφου, του ανθρωπου που ειναι στο τεταρτο σταδιο. Η συγκριση που χρησιμοποιειται απο τους Δασκαλους ειναι : "Το λιγοστο φως ειναι χρησιμο στη νυχτεριδα. Η λαμπροτητα του ηλιου της ειναι ανωφελη, εστω κι αν μεθαει απο αυτην".
Ο λογικος νους οταν προσεγγιζει τα προβληματα της Διδασκαλιας κανει τις πιο απιθανες υποθεσεις. Καποιος που λεει , "Θα ακολουθησω καποιον που μου φαινεται γνησιος", ή "Αν καποιος εχει παραξενες δυναμεις, ή μου εμπνευσει την εκτιμηση, ειμαι ετοιμος να τον υπακουσω", δεν ειναι ετοιμος να αναζητησει την αληθεια, οσο κι αν του αρεσει να θαυμαζει. Πρεπει να διαθετει διαισθητικη γνωση για να αναγνωρισει την αληθεια.
Στο βαθμο που αφορα τη Διδασκαλια ο Δασκαλος Οδηγος ειναι μερος του "εργου", ο Δασκαλος, η Διδασκαλια και ο Διδασκομενος ειναι ενα και μοναδικο φαινομενο.
Ο Δασκαλος Διδασκει την  Αληθεια , οχι μονο με τα διδαγματα του αλλα και με τα παραδειγματα του.

ΧΡΟΝΟΧΩΡΟΣ (ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ 2ου ΒΑΘΜΟΥ REIKI)

Ο Χρονος ειναι ενας ρυθμος, οπως οι χτυποι της καρδιας, τα κυματα του εγκεφαλου, η παλιρροια του ωκεανου. Στη φυση ο χρονος μετριεται με τα ρολογια της ζωης και του Συμπαντος. Δεν εχει καμια σχεση με τη δικη μας χρονομετρηση, τις ωρες τα λεπτα, τα δευτερολεπτα. Καθε ζωντανος οργανισμος χρησιμοποιει τους ρυθμους του Συμπαντος οπως του ταιριαζουν καλυτερα. Ο χρονος εχει πολυ μικρη σχεση με τα διαφορα ρολογια, κλεψυδρες ή εκκρεμη που χρησιμοποιηθηκαν κατα καιρους για τη μετρηση του.
Ο χρονος ειναι η λειτουργια της διαδοχικης εμφανισης των γεγονοτων. Το διαστημα μεταξυ δυο γεγονοτων που δεν συμβαινουν ταυτοχρονα, μπορει να μετρηθει με διαφορους τροπους, αλλα ολοι βασιζονται στην υποθεση πως περα απο τη στιγμη του "τωρα", ολος ο υπολοιπος χρονος περιλαμβανεται σε δυο μεγαλες κατηγοριες : στο "πριν" και στο "μετα" το γεγονος. Ομως αυτη η ιδεα γεννα πολλα ερωτηματικα, οπως συνεβη και με τις θεωριες για τη βαρυτητα και τη μαζα.
Παλαιοτερα πιστευαν, πως η βασικη διαφορα αναμεσα στο χωρο και στο χρονο, ηταν οτι ο χωρος μας παρουσιαζοταν μονοκομματα κι ο χρονος κομματιαστα.
Οι ινδουιστες φιλοσοφοι παντα πιστευαν πως το παρον βρισκεται σε μια συνεχη κινηση και η θεωρια τους εγινε αποδεκτη απο τη συγχρονη φυσικη. Καθετι μεσα στο Συμπαν χαρακτηριζεται απο ασταθεια. Οι επιστημονες που ασχολουνται με το φυσικο περιβαλλον ή με τις συνηθειες του ανθρωπου, εργαζονται συνεχως σε διαφορετικες σφαιρες, εχοντας καταλαβει πως η ζωη ακολουθει ενα κυκλικο ρυθμο.
Ο χωρος ειναι πανταχου ταυτοχρονα, κι αν δεν κανουν λαθος οι μαθηματικοι που υποστηριζουν τη συνεχεια του χρονου μεσα στο χωρο, τις ιδιες ιδιοτητες εχει κι ο χρονος. Βλεποντας τα πραγματα απο αυτη τη σκοπια, δεχομαστε πως ο χρονος δεν μεταδιδεται οπως τα κυματα φωτος, αλλα εμφανιζεται παντου ταυτοχρονα και ενωνει τα παντα. Αν πραγματι ο χρονος ειναι συνεχης, τοτε οποιαδηποτε μεταβολη σε καποιο στοιχειο του, θα φανει παντου την ιδια στιγμη. Με βαση την αρχη αυτη, ειναι ευκολο να εξηγηθουν φαινομενα οπως η τηλεπαθεια ή οποιαδηποτε αλλη επικοινωνια που προϋποθετει καταργηση της αποστασης.
"Ο χρονος ειναι λιγος γυρω απο την αιτια και πολυς κοντα στο αποτελεσμα."  Ο διαπρεπης αστροφυσικος KOZYREV δινει μια μυστικιστικη εξηγηση της ενεργειας του χρονου: " Ισως ολες οι διαδικασιες στα  υλικα συστηματα του Συμπαντος, αποτελουν τις πηγες που τροφοδοτουν το γενικο ρευμα του χρονου, που με τη σειρα του, ειναι δυνατον να επηρρεασει το υλικο συστημα."
Κορυφαιοι θεωρητικοι φυσικοι οπως ο CHARLES MUZES , συμμεριζονται τη γνωμη πως : "ο χρονος μπορει να λειτουργει μ'ενα δικο του συστημα ενεργειας", πως "ο χρονος θα βρεθει σε μια κατασταση ταλαντευσης" και πως "ο χρονος μπορει να προσδιοριστει σαν ο τελειωτικος σκοπος σε καθε απελευθερωση ενεργειας."
Τετοιες θεωριες για το Συμπαν μπορουν να μας επηρρεασουν βαθεια. Ολοι βλεπουμε τον εαυτο μας να μεγαλωνει και να γερναει, γνωριζοντας πως ο χρονος επιδρα πανω στην υλη.  Ομως η επαναστατικη ιδεα μιας αντιστροφης ενεργειας, οπου η υλη επηρρεαζει το χρονο, σημαινει πολλα. Σημαινει πως τιποτα δεν γινεται χωρις αποτελεσμα και πως οτιδηποτε συμβει επιδρα πανω σε ολους μας στην ενοτητα του χωρο-χρονου.
Μια μικρη εισαγωγη, για την κατανοηση του ΧΩΡΟΧΡΟΝΟΥ που θα αναλυθει στο Σεμιναριο REIKI 2ου Βαθμου,  το Σαββατοκυριακο 28 και 29 Ιανουαριου στην Αναβυσσο.

ΤΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΙΟΥΛΙΑΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Σημερα γιορταζονται τα Θεοφανεια ή Φωτα με το Ιουλιανο Ημερολογιο.
Ολα τα Υδατα εξαγνιζονται , καθαγιαζονται και γινονται φορεις Χαριτος.
Η Ψυχη λαμπρυνεται και φωτιζεται.
Ας ξεχυθουμε σε θαλασσες, λιμνες, ποταμια, πηγες να δροσιστουμε και να καθαριστουμε.
Ας αφησουμε το λαμπερο φως του ηλιου να ζεστανει και να ανοιξει την Ψυχη μας, ωστε να ακουσουμε το εσωτερικο της καλεσμα, να το τραγουδησουμε και με Αγαπη να το υλοποιησουμε!

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΗΜΕΡΑ

Πνευματικοτητα δεν ειναι παραισθησεις, ονειροπολημα, πλανη και συγκινησιακες ή αστρικες αναταραχες. Πνευματικοτητα ειναι η σταθερη προοδος στην επιγνωση των γεγονοτων και η χρησιμοποιηση τους για το ευρυτερο καλο του μεγιστου αριθμου ατομων. Η πνευματικη ατραπος ειναι μια προοδευτικη εμπειρια αφυπνισης στην υπευθυνοτητα , αναπτυξης στη δημιουργικη ικανοτητα και αληθινης επικοινωνιας. Στην αληθινη επικοινωνια υπαρχει ενα υψηλο επιπεδο κατανοησης αναμεσα στα δυο μερη. Οι διαφορές διακρινονται, οι ομοιοτητες παρατηρουνται και μεσω ενος ανωτερου οραματος η ιδεας, συνεργαζονται και προσπαθουν να εκπληρωσουν αυτο το οραμα ή την ιδεα. Η αληθινη επικοινωνια ειναι δυνατη, μονον οταν οι επικοινωνουντες αγωνιζονται προς τον ιδιο σκοπο , μοχθουν στο ιδιο πεδιο υπηρεσιας, αν και με διαφορετικους τροπους και σε διαφορετικα επιπεδα, και διευρυνουν τη συνειδηση τους. Η διευρυνση της συνειδησης εκφραζεται σαν ενα μεγαλυτερο αισθημα ευθυνης, μια μεγαλυτερη παρορμηση για μοχθο, μεγαλυτερη καθαροτητα προβληματων και μεγαλυτερη ικανοτητα για την αντιμετωπιση  τους, η οποια με τη σειρα της θα προαγει την προοδο  σε ενα ατομο, σε μια ομαδα ή σε ενα εθνος.
Τα εξουσιαστικα κεντρα του υλισμου και της χειραγωγησης της μαζικης συνειδησης, για να καθυστερησουν την προοδο μας και να μας ελεγχουν, εμποδιζουν την αφυπνιση της Πνευματικης μας Συνειδησης. Χρησιμοποιουν μεθοδους  που φαινονται γοητευτικες ,επινοουν φανταστικες υποσχεσεις , πισω απο τις οποιες κρυβεται η απληστια του χρηματος, με σκοπο να μας  δημιουργησουν αληθοφανεις αναγκες που θα μας οδηγησουν στη θυματοποιηση , στην αυτοκαταστροφη και στη σκλαβια.
Μεσα απο ενα πολυ σημαντικο παραγοντα, τα Μεσα Μαζικης Ενημερωσης,-τηλεοπτικα προγραμματα,περιοδικα, κλπ.- επιβαλλεται ενας μηχανιστικος τροπος σκεψης, με καλα προετοιμασμενες υπνωτικες υποβολες, υποσχομενος ψευτικους επιγειους παραδεισους, που εξασθενει τη δυναμη της θελησης του θεατη - αναγνωστη,  να αντισταθει σε ικανοποιησεις που τελικα ειναι επιβλαβεις. Ο ανθρωπος που δεν μπορει να χρησιμοποιησει την κριση του , μπορει ευκολα να οδηγηθει σε καταστροφικες πραξεις. Δεν μπορει να αντιληφθει οτι δεν δρα με την δικη του ελευθερη βουληση, αλλα υποκειται σε πολλες εξωτερικες επιρροες , που του δημιουργουν τυφλες ορμες, εντονες επιθυμιες, παθη και βιαιες παρορμησεις, προκαλωντας μεγαλη δυστυχια. Καθε εντονη προσκολληση, καθε αρνητικο συναισθημα, εχει το δικο του μηκος κυματος και τη δικη του συχνοτητα. Αυτη η συχνοτητα κραδασμου, η οποια ελκει και συγκρατει τα κυματα επιθυμιας , θυμαπατης και τα δημιουργηματα της φαντασιας μας που βασιζονται πανω στους ποθους και στις αρνητικες συναισθηματικες μας αντιδρασεις, δημιουργει χωριστικοτητα, ατομισμο, αδρανεια, εγκληματικες πραξεις, τυραννια, υλισμο. Η επιρροη ειναι τοσο ισχυρη , ωστε το ατομο δεν αντιλαμβανεται οτι τρεπεται σε φυγη, ανικανο να χειριστει την πραγματικοτητα του και διχαζεται αναμεσα στις δικες του συγκινησιακες παρορμησεις και στις παρορμησεις που ερχονται απο τους καταστροφικους φορεις. Οι επιπτωσεις αυτης της καταστασης ειναι σαρωτικα ολεθριες στον οικογενειακο , στον κοινωνικο και στον επαγγελματικο ιστο.
Το σημαντικοτερο ειναι να ελευθερωθουμε απο τη θυμαπατη αυτης της σφαιρας. Να παψουμε να ειμαστε παιχνιδι των εξωτερικων επιρροων. Να δουμε και να αναγνωρισουμε το κακο που κανουμε στους εαυτους μας, στους αλλους, στη μελλοντικη μας εξελιξη και στις αναμενομενες επιτευξεις σε πολλους τομεις. Το κυριοτερο πραγμα που μπορουμε να πετυχουμε, ειναι να αφυπνισουμε τη δυναμη της θελησης μας και να την ενισχυσουμε μεσω φυσικης, συγκινησιακης και νοητικης πειθαρχιας και ασκησης. Να αναπτυξουμε τη θεληση να ελεγχουμε και να καθοδηγουμε τη ζωη μας ΕΜΕΙΣ, συμφωνα με τον ανωτερο σκοπο που εχουμε βαλει στον εαυτο μας , χρησιμοποιωντας την για την αναδυση του καλυτερου στοιχειου μεσα μας.
Η θεληση ποτε δεν αναπτυσσεται με την φυγη ή την αδιαφορια, αλλα με την αντιμετωπιση των ευθυνων και των καθηκοντων μας .
Ετσι θα διευρυνουμε τη συνειδηση μας με φυσικο και υγιη τροπο φεροντας την Πνευματικοτητα μεσα στην καθημερινη μας ενασχοληση :
- Με  καθαρη σκεψη και θεωρηση των καταστασεων ετσι οπως ειναι πραγματικα.
- Με αυξανομενο ελεγχο πανω στις δικες μας πραξεις, αισθηματα, σκεψεις και λογια.
- Με σταθερη παρακολουθηση και παρατηρηση της ζωης και των σχεσεων μας.
- Με αληθινη παρορμηση να γνωρισουμε περισσοτερα και να γινουμε περισσοτερα.
- Με αισθηση ενοτητας και ομαδικο πνευμα υπηρεσιας και αλληλεγγυης.
- Με αυξανομενη ταση να βοηθαμε τους αλλους.
- Με αυξανομενο ενθουσιασμο για την ευημερια της ανθρωποτητας.
- Με μεγαλυτερη ικανοτητα να κατανοουμε τα προβληματα των αλλων.
- Με αυξανομενη δυναμη εκφρασης , φαντασιας και δημιουργικοτητας.
- Με αυξανομενη αισθηση αισιοδοξιας και  ασφαλειας.

- Με αυξανομενη συμμετοχη στην προστασια του Πλανητη.
- Με φυσικο τροπο ζωης απλο και λειτουργικο.
- Με ευγνωμοσυνη και με ΑΓΑΠΗ.

Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ

Η τεχνη του παρατηρητη λαμβανει χωρα μεσα στην πραγματικοτητα του καθημερινου κοσμου. Αποτελειται απο μια εξαιρετικα προσεκτικη και εξειδικευμενη αντιμετωπιση της κοινης πραγμτικοτητας, με τελικο στοχο το περασμα στην ξεχωριστη πραγματικοτητα. Η ξεχωριστη πραγματικοτητα προσκαλει τον παρατηρητη στην ελευθερια. Προσφερει καινουργιους κοσμους γεματους μυστηριο, στους οποιους το καθε ατομο μπορει να εχει απροσδοκητες εμπειριες του εαυτου του. Ο παρατηρητης μετατρεπει τον καθημερινο κοσμο σε ενα πεδιο δρασης, μεσα στο οποιο καθε ενεργεια, καθε επαφη με τους συνανθρωπους του, αποτελει μερος της τεχνης του. Η παρατηρηση ειναι ο στρατηγικος ελεγχος της συμπεριφορας του. Το πεδιο δρασης του ειναι η αμφιδρομη σχεση που λαμβανει χωρα αναμεσα στους ανθρωπους. Ετσι ο παρατηρητης, οχι μονο δεν αποφευγει το κοινωνικο γιγνεσθαι, αλλα βυθιζεται μεσα του, χρησιμοποιωντας το για να σφυρηλατησει το πνευμα του, να κερδισει ενεργεια, και να οδηγησει τον εαυτο του περα απο τα ορια της προσωπικης του ιστοριας. Παρατηρητης ειναι καποιος, για τον οποιο η μυστικοτητα αποτελει ενα αναποσπαστο μερος της συμπεριφορας του. Γνωριζει καλα τη διαφορα αναμεσα στην κριση και την παρατηρηση, αναμεσα στην προσοχη και στην σκεψη.
Ο μεσος ανθρωπος, ανικανος να διακρινει αναμεσα στην σκεψη και στην πραγματικοτητα, συχνα συγχεει την παρατηρηση με την κριση. Οι κινησεις του παρατηρητη βασιζονται σε αυτα που παρατηρει και οχι σε αυτα που σκεφτεται, και αφου η αντιληψη της πραγματικοτητας διευρυνεται και ολες οι ενεργειες υπαγορευονται απο τη στρατηγικη και οχι απο την ιδιοτροπια της στιγμης, ο παρατηρητης βρισκεται σε ανωτερη θεση, μεσα στον κοσμο των ανθρωπινων υποθεσεων, σε σχεση με τους υπολοιπους ανθρωπους.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ

Το αντιθετο της ασφαλειας, δεν ειναι η ανασφαλεια, αλλα η ελευθερια. Ο ανθρωπινος νους, επιθυμωντας να αποκτησει ασφαλεια, δεν καταφερνει παρα να δημιουργησει ορια, με τα οποια στη συνεχεια συγκρουεται διαρκως. Η τεχνη της μαθησης, εμπεριεχει τη διαδικασια της διαρκους ανασφαλειας για το τι θα συμβει στο αμεσο μελλον.
Η θεληση επισης, αποτελει σημαντικη ανθρωπινη ταση, αλλα η φαντασια και η περιεργεια ειναι παντοτε πιο ισχυρες. Η ανθρωπινη περιεργεια, στο επιπεδο της βιολογικης συνειδητοτητας, ειναι πιο δυνατη κι απο την αγαπη. Αυτο σημαινει οτι καποιος ειναι ετοιμος ανα πασα στιγμη να μετακινησει τον εαυτο του μακρια απο καθε  εννοια ασφαλειας, ακομα κι αν χρειαστει να αλλαξει ριζικα τη ζωη του. Αυτη ακριβως η διαδικασια αποτελει τη νομοσυνη της εξελιξης - η αποκτηση συνειδητοτητας δεν ειναι εφικτη χωρις την περιεργεια και τη μαθηση.
Η δημιουργικοτητα ειναι το συμπτωμα της περιεργειας , παροτι ο νους του ανθρωπου προτιμα να αγκιστρωνεται στο παρελθον ή να εστιαζει στις αδυναμιες, αναζητωντας ασφαλεια ή σταθεροτητα μεσα απο την ιδεα οτι ειναι " καποιος " , να αποκτησει ταυτοτητα, να νοιωσει ασφαλης γνωριζοντας τον εαυτο του.

AΓΓΕΛΟΙ

Οι απανταχού παρόντες πρόθυμοι βοηθοί μας, είναι στη διάθεση μας οποιαδήποτε στιγμή κι αν τους επικαλεστούμε.

ΤΟ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Συνδεόμαστε με την Κοσμική Πηγή Φωτός και προσφέρουμε θεραπεία, σε όσους την έχουν ανάγκη, μέσα από τα χέρια μας, τα μάτια μας, τη σκέψη μας και από την ουσιαστική και θεμελιώδη πρόθεση μας να δώσουμε Αγάπη με όλο μας το είναι.

ΝΕΑ ΑΡΧΗ

Υποδεχόμαστε τη Νέα Χρονιά, με εφόδια τον ενθουσιασμό και τη θέληση να ζούμε την κάθε στιγμή, το ΑΙΩΝΙΟ ΤΩΡΑ, απαλλαγμένοι απο άχρηστες σκέψεις, καταστάσεις, γεγονότα και πράγματα, βάζοντας τάξη στη ζωή μας.

Η ζωή είναι πολύτιμο δώρο..

Η ζωή είναι ένα δώρο.
Με Αγάπη, με Συνειδητότητα, με Θετική Σκέψη και Αισιοδοξία, καθημερινά χαιρόμαστε και ευγνωμονούμε για αυτό το πολύτιμο αγαθό.
Καλώς ήρθατε στο προσωπικό μου Blog..
Καλώς ήρθατε στο Life Healing.!